بیش از 500 سال است که قبیله ای از راه دور در کوهستان های عمان در دهکده ای به صورت معلق زندگی کرده است.
در حدود 195 کیلومتری جنوب غربی ساحل مسقط، دشت‌های گرد و غبار عمان در جبهه های آهکی جبل الخدار قرار می گیرند که منطقه ای به طول 2980 متر با نام "کوه سبز" می باشد. این پیچ و خم دره های پیچ خورده و دره های عمیق یکی از دورافتاده ترین گوشه های کشور است و با محدود شدن جاده آسفالت، تنها راه رسیدن به این دهکده با پای پیاده یا قاطر است.
پس از صعود به مدت 20 مایل دیگر، یک خوشه کوچک از خانه که به نظر می رسد در لبه یک صخره معلق است، در یک دره دیده می شود. این دهکده السوگارا است؛ دهکده ای منزوی و حک شده در کوهستان که مردم بیش از 500 سال در آن زندگی کرده اند.
اگرچه کوه سبز به عنوان یکی از منظره های نفس گیر عمان در نظر گرفته می شود، اما مسافران کمی تاکنون به دهکده السوگارا رفته اند. تا سال 2005 ، ورود خارجی ها به دامنه کوه و این دهکده ممنوع بود زیرا دولت عمان حضور نظامی در این منطقه داشت.
این روزها تنها راه ورود و خروج از هملت این است که وسیله نقلیه خود را در انتهای یک جاده شن رها کنید و 20 دقیقه پیاده از یک پله سنگی شیب دار منتهی به کف دره بگذرید. و در حالی که دهکده های مشابه در سراسر منطقه پراکنده هستند، دهکده السوگارا تنها منطقه ای است که هنوز در آن زندگی می کنند. حدود 40 کیلومتری شهر اصلی کوه سیه قاتانا واقع شده است، دهکده السوگارا منزوی ترین روستا در منطقه است و در بین دورافتاده ترین شهرک های عمان واقع شده است.
تا 14 سال پیش در السوگارا برق و تلفن وجود نداشت و نزدیکترین جاده 15 کیلومتر با آن فاصله داشت. به طور سنتی، قاطرها برای حمل و نقل کالا به دهکده از شهرهای مجاور نسووا و بیرکات الموز استفاده می شدند. اما در سال 2005 ، روستاییان حیله گر، دو کابل قرقره ای را در بالای دره تنگ کردند تا وسایل نقلیه را از سراسر دره باریک که در آن جاده شن به پایان می رسد حمل کنند.
مردم محلی دهکده زمانی را به یاد می آورند که بیش از 45 نفر در السوگارا وجود داشتند و به دلیل اینکه هیچ مدرسه‌ای وجود نداشت، نسل های گذشته یادگیری و نوشتن را در خانه یاد گرفته اند. با این حال از دهه 1970 دانش‌آموزان در مدرسه 14 کیلومتری شهر سیق در مدرسه شرکت می کردند. برای رسیدن به آنجا باید از پله های باریک روستا گذر می کردند و به آن طرف کوه می‌رسیدند که ماشین ها بتوانند آنها را در جاده سوار کنند.
وقتی از مردم دهکده السوگارا در مورد اینکه آیا از اینکه اینجا هستید رضایت دارید و یا قصد مهاجرت ندارید، اکثرا می‌گویند: ما اینجا زندگی می کنیم و اینجا را دوست داریم. آدم ها فرق می کنند، اما آنها همیشه محل زندگی خود را دوست خواهند داشت.
اکنون این دهکده سنگی 5 خانواده از قبیله آلشاریقی را در خود جای داده است، گروهی که بیش از 1000 سال پیش از اردن مهاجرت کرده و در سراسر عمان مستقر شدند. سلیم الشاریقی که در این دهکده متولد و بزرگ شده است می‌گوید: فقط 25 روستایی در السوگارا وجود دارند. تعدادمان به این دلیل کم است که دهکده کوچک است و باید متناسب با ما باشد.
به گفته سلیم و ساکنان دیگر، اهالی این دهکده از یک جد مشترک که از 500 سال پیش زمانی که این دهکده محل زندگی اقوام مختلف بوده است به وجود آمده اند. در طول نسل ها آلشاریقی به شیوه باستانی ساخت خانه های خود را با سنگ و خشت و یا حک کردن آنها به صورت مستقیم در قسمت صخره ادامه داده اند، دقیقاً همانگونه که اجدادشان طی قرن ها انجام داده اند.
سلیم می‌گوید وقتی اجداد ما به این دهکده آمدند، از بیرون دیوارهایی ساختند و در کوه زندگی کردند. از داخل، خانه های ما شبیه غارها هستند و اگر دیوارها نبودند، شما فقط غاری را در کوهستان می دیدید.
در ارتفاع 2700 متری از سطح دریا، السوگارا در یکی از معدود مکان های عمان که به طور مرتب برف می بارد، فرو می رود. محمد ناصر یکی از اهالی دهکده السوگارا می‌گوید: زمستان در اینجا بسیار سخت می باشد. ما خانه هایی را از خشت و سنگ آهک ساخته ایم زیرا ما را از زمستان های سرد که به کوه سبز برخورد می کنند و تابستان های داغ محافظت می کند.
به گفته روستاییان، اجداد آنها از منابع محدودی که در کوه موجود است برای ساختن اماکن صخره ای خود استفاده می کرده اند. آن ها آب را با سنگ مخلوط کرده تا دیوارهای خشتی یا اتاق ها را مستقیماً درون آهک بسازند.
روستاییان فقط خانه های خود را در کنار کوه نمی‌سازند بلکه از این غارها به عنوان پناهگاه برای گله های خود نیز استفاده می کنند. قرن ها است که خانواده های السوگارا حصارهایی را در ورودی دهانه غارها ساخته اند تا گله خود را از حیوانات وحشی در امان نگه دارند. برای قبیله آلشاریقی و افراد دیگر در این دهکده، حیوانات نشان از سعادت دارند؛ هرچه بز، بره و قاطر بیشتری داشته باشید، ثروتمندتر هستید.
محمد ناصر گفت: ما كشاورزی و گله داری می كنیم. در هنگام داشتن آب، میوه های مختلفی مانند انار، گردو، هلو، زردآلو، پرتقال، انجیر، سیر، پیاز و انواع مختلف سبزیجات را می‌کاریم.
مانند بسیاری از مردم در عمان و سایر کشورهای عربی، دهکده السوگارا رسم و رسوم میهمان نوازی سنتی را اجرا می کند که در آن روستائیان خانه های خود را به مهمانان ارائه می دهند و سه روز قبل از سوال از دلیل اقامت خود، به آنها غذا و نوشیدنی می دهند.
برای تداوم زندگی در این دهکده دورافتاده عمان، شهرک نشینان باستان یک سیستم آبیاری مبتکرانه به نام افلج (aflaj) اختراع کردند که در آن آب با استفاده از نیروی جاذبه از چشمه های زیرزمینی عبور می کند.
امروزه ، تقریباً 3000 عدد از این کانال ها می توانند در سراسر عمان پراکنده شوند. از جمله در دهکده السوگارا، جایی که یک افلج آب را از چشمه در دره زیر قرار می دهد. با این وجود ، به دلیل تغییر الگوهای آب و هوایی ، بسیاری از این آبراه های به طول 20 تا 50 کیلومتر از پیچ و خم های بیشتری برخوردار شده اند. و این کوه یک پارچه سبز اکنون بیشتر ماسه سنگی همراه با گرد و غبار است.
این کانال ها صدها سال پیش توسط خانواده هایی که در این دهکده زندگی می کردند ساخته شده اند. هر خانواده یک کانال مشترک داشتند و بسته به سهم خود در ساخت کانال ، هر روز مقدار روزانه آب مورد نیاز مزارع خود را داشتند.
در سال های اخیر ، کمبود مشاغل محلی باعث شده است که تعدادی از ساکنان دهکده السوگارا در جستجوی کار به مسقط و نزووا بروند و در یک دنیای روز افزون ، آینده این دهکده سنگی را فراموش شده باقی بگذارند. با این حال ، در حالی که ممکن است برخی از اهالی روستا از این کوه یک پارچه سبز دور شوند ، برخی دیگر هنوز هم هر روز صبح از خواب بیدار می شوند و به زندگی خود می‌پردازند، خرما را از باغهای خود انتخاب کرده و برای گرفتن آب به سمت خیابان افلج می روند؛ درست مثل همیشه.
محمد ناصر می‌گوید: آینده وابسته به زمان حال است. اگر از این مکان مراقبت کنیم، نسل های بعدی یا نوه های ما نیز مراقبت خواهند کرد و در حفظ و نگهداری آن تلاش می‌کنند، اما اگر مراقب این خانه ها نباشیم، ممکن است ظرف 15 سال همه این تاریخ ویران شود.
10 ساحل برتر دنیا در سال 2019 + تصاویر
اجساد دفن شده در این قبرستان نمی‌پوسند + تصاویر
غیر معمول ترین جاذبه گردشگری یا ضد جاذبه!
تجربه آرامش در بهترین کافه های تفلیس